درک دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه نوزادان از وضعیت تحصیل در این رشته نوپا در ایران، یک مطالعه کیفی

مقدمه: پرستاران متخصص بالینی از اعضای حیاتی سیستم خدمات بهداشتی هستند. دانش و مهارت آنان در کیفیت مراقبتی که بیماران دریافت می‌کنند بسیار تأثیرگذار است. در کشور ایران طی چند سال اخیر، آموزش پرستار متخصص بالین به صورت رسمی و آکادمیک در مقطع کارشناسی ارشد در چند دانشکده به صورت محدود انجام پذیرفته است. با توجه به نوپا بودن این رشته، تجارب دانشجویان مشغول به تحصیل در این رشته از جهت درک تجارب آن‌ها در زمینه رشته تحصیلی‌شان مورد توجه قرار می‌گیرد. هدف این مطالعه بررسی کیفی درک دانشجویان پرستاری مراقبت ویژه نوزادان درباره وضعیت تحصیل در این رشته نوپا در کشور ایران می‌باشد. روش: در این مطالعه کیفی 8 دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه نوزادان مورد مصاحبه نیمه ساختاری با نمونه‌گیری هدفمند قرار گرفتند. مصاحبه‌ها تا رسیدن به اشباع داده‌ها ادامه یافت و سپس به روش تحلیل محتوا، تحلیل گردید. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل یافته موجب ظهور 8 زیرمضمون و 2 مضمون اصلی گردید. زیرمضامین عبارت بودند از: ضرورت وجودی رشته، نگرش مثبت، آینده مشروط بر شرایط، الزام توانمندسازی حرفه‌ای، ناآمادگی شرایط بالینی برای پذیرش رشته، عدم تناسب کوریکولوم رایج، سرخوردگی بعد از ورود و قدرت تجربه بالینی. همچنین دو مضمون اصلی ابهام نقش و موفقیت مشروط از تلفیق زیرمضامین به دست آمد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد برای شرکت‌کنندگان لزوم تغییرات زیربنایی در حیطه‌های آموزش، مدیریت بالین و توانمندسازی حرفه‌ای را برای تضمین موفقیت رشته پرستاری مراقبت‌های ویژه نوزادان ضروری می‌دانند و بدون این تغییرات آینده حرفه‌ای روشنی برای حیطه بالینی خود قایل نیستند